எங்கே செல்லும் இந்தப்பாதை :-(

ஒரு பிரபலமான பொறியிற்கல்லூரிக்கு நேற்றுசென்று இருந்தேன்.கூட்டம்,கூட்டமாக மாணவ மாணவிகள் ஆங்காங்கு சுற்றிக்கொண்டிருந்தனர்.வகுப்பு நடக்கும் நேரத்தில் இவர்கள் கேம்பஸை சுற்றி சுற்றி வருகின்றார்களே..ஏன்?

மனதில் தோன்றிய கேள்வி வாய் வரை வந்தாலும் “ஆஹா..கேள்வி ஏதாவது கேட்டு வைத்து கூட்டமாக இருக்கும் இந்த சின்னஞ்சிறுசுகளிடம் வசமாக மாட்டிக்கொள்ளக்கூடாது” என்று வாயைக்கட்டுப்படுத்திக்கொண்டேன்.இப்படி கல்லூரி வளாகத்தினுள் சுற்றுகின்றார்களே.கேட்பார் இல்லையா?மனதில் ஆதங்கம்.மரநிழலில் கட்டப்பட்ட திண்டுவில் அமர்ந்து செல்போனை குடைந்து கொண்டிருந்த பொழுது கண்களில் ஒரு மாணவன் சிக்கினான்

“தம்பி ,இங்கே வா”

“சொல்லுங்க ஆண்ட்டி”

“ஏன் கிளாஸ் போகலியா?”

“போகலே”

“ஏன்”

”ரெக்கார்டு எடுத்துட்டு வரலே.அதான்..”

“ரெக்கார்டு எடுத்துட்டு வரலேங்கறதுக்காக ஒரு கிளாஸை இப்படி மிஸ் பண்ணலாமா?உன் பேரண்ட்ஸ் உன் மேலே நம்பிக்கை வைத்து எவ்வளவு பணம் செலவு செய்து படிக்க அனுப்பி இருக்காங்க”

தெளிவு பெற்ற மதியினாய் வா வா வா

சிறுமை கண்டு பொங்குவாய் வா வா வா

எளிமை கண்டு இரங்குவாய் வா வா வா

ஏறு போல் நடையினாய் வா வா வா

நாம்தான் சிறுமை கண்டு பொங்கும் ஜாதி ஆயிற்றே.வசமாக பையன் மாட்டினான்.ஏதோ நம்மால் ஆன அட்வைஸ் என்று பேச எத்தனித்த பொழுது தூரத்தில் சென்று கொண்டிருந்த இன்னொரு மாணவனை கைதட்டி அழைத்து அறிமுகப்படுத்தினான்.

“ஆண்ட்டி,இவனும் கிளாஸை கட் பண்ணிட்டான்.என்னன்னு கேளுங்க”

புதியவன் முறைத்தான்.

“ஏம்ப்பா,நீ கிளாஸ் கட் பண்ணே?”

“ப்ஸூ..போர் அடிக்குது”

”படிக்கத்தானேப்பா வந்தீங்க.”

“அதுக்கூஊஊ ..ஒரு ரிலாக்‌ஷேஷன் வேணாமா?”

“ஒரு நாலு வருஷம் கஷ்டப்பட்டால் நாற்பது வருஷத்துக்கு நிம்மதியா இருக்கலாம் தம்பி.”

“அட..நீங்க வேற...என் கிட்டே கேட்கறீங்களே.சத்யம் தியேட்டர் போய் பாருங்க.பெசண்ட் நகர் பீச்சுக்கு போய் பாருங்க.ஒவ்வோரு மாலா போய் பாருங்க.எத்தனை ஆயிரம் ஸ்டூடண்ட்ஸ் கிளாஸை இல்லை காலேஜையே கட் பண்ணிட்டு ஜாலியா இருக்காங்க.நீங்க இப்ப ஸ்டூடண்டா இருந்தால் தானே தெரியும்.எங்க கஷ்டம்.டேய்..வாடா...கேண்டீனில் சூடா நக்கட்ஸ் போட்டிருப்பான்.வா போலாம்.”

நான் அவ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்......

அதே நேற்று..

மாலை எக்மோரில் காரினுள் அமர்ந்திருந்தேன்.வேலையாக கூட வந்தவர் சென்று விட,வருவதற்கு தாமதமானதால் சாலையை வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.எதிரே ஒரு ஏஸி பார்.

மோட்டார் சைக்கிள்களில் கூட்டமாக கல்லூரி மாணவர்கள் வந்து இறங்கினார்கள்.தோளில் மாட்டிய பையுடன்,கையில் டிராஃப்டருடன் பாரினுள் நுழைந்து கொண்டிருந்தனர்.கும்மாளமும்,இரைச்சலுமாக அவர்கள் அடித்த லூட்டி சாலைக்கு இந்தப்புறம் இருந்த எனக்கு சகிக்கவில்லை.

“அடப்பாவிகளா!”மனதில் வேதனை மிகுந்தது.

இன்னும் சற்று நேரம் கழித்து நாலைந்து மாணவர்கள்.பள்ளி சீருடையில் ஆர்ப்பாட்டத்துடன் வந்தனர்.

அணிந்திருந்த யூனிஃபார்ம் சட்டையை மள மள வென்று கழற்றினார்கள்.

”என்னடா பண்ணுகின்றார்கள் இந்த சிறுவர்கள் நடுரோட்டில் வைத்து “திகைத்துப்போய் பட படப்பாக கவனித்துக்கொண்டிருந்தேன்.. சட்டைக்கு உள்ளே கலர் கலர் டீஷர்ட்டுகள்.கழற்றிய சீருடை சட்டையை தோளில் மாட்டிய பையினுள் வைத்துக்கொண்டு இவர்களும் பாருக்குள் ”ஹுர்ரேஏஏஏஏ” என்று சப்தம் போட்டபடி நுழைந்தனர்.

இவனுங்க என்னத்தை கண்டு பிடிச்சுட்டானுங்க.இந்த ஹுர்ரேஏஏஏ...

நான் கிர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்......

Tweet