துபாய்..துபாய்..

இருப்பை எல்லாம் விட்டு விட்டு

விருப்பை மட்டும் மூட்டைக்கட்டி

மறுப்பை சொல்ல வழி இல்லாமல்

பொறுப்பை ஏற்று புறப்பட்டேன் நான்

.

அன்னை மண்ணில்

வேரறு பட்டதும்

விமானம் ஏற தீர்மானம் செய்ததால்

அன்று அரும்பாய் இருக்கையிலே

ஆகாயப்பார்வையிலே

அலைபாய்ந்த ஆசையிலே

அழகாக தோன்றிய

ஆகாய ஊர்தியும்

அரங்கேறிப்போகையிலே

ஆனந்தம் இல்லாத

அனுபவமாகிப்போனது

.

அதில் அலங்காரம் செய்துதான்

ஆகாரம் வந்தது

.

ஆசைப்பட்டு தீர்த்திடாமல்

அசைபோட்டு தீர்த்துவிட்டேன்.

இறங்கும் நேரம் வந்துவிட‌

இருக்கை இருந்து பார்த்தபொழுது‍‍‍‍

இங்கு இயற்கை என்று ஒன்றும் இல்லை

.

மணல் நகரின் அனல் காட்சி

இங்கு மக்கள்

அல்ல மன்னராட்சி

அன்று நிவாரணம் தேடி வந்த நகரம்

இன்று நிரந்தரம் ஆகிப்போன நகரம்

நாள் விடிந்தாலும்,முடிந்தாலும்

ஒரே போல் இருக்குமா?

அட,அறைக்குள்ளே சிறை வைத்தால்

வேறென்ன இருக்கும்?

உறவோட உறவாட‌

கை பேசி எனக்கு

அதில் போன காசுக்கு

இங்கேது கணக்கு

இங்கே மனைவியோடு உறவாடி

பிள்ளை பெற முடியாமல்

பில்லை பெற்றோர் ஆயிரம்

இளமையும் வேலைக்கு

இரையாகிப்போச்சு

காலமும் காசுக்கு

கரியாகிப்போச்சு

காசாவது மீந்தததா

செலவாகிப்போச்சு

வருமானம் வரு முன்னர்

செலவு வந்து சேர்ந்துவிடும்

வெறுமாக ஊர் சென்றால்

உறவு வந்து ஒட்டுமா?

காசுகணக்குகள்

கவலையைத்தான் தருகிறது

கடந்த காலம் தான்

கண்ணில் தெரிகிறது

கஷ்டப்பட்டாலும்

நஷ்டப்பட்டாலும்

எந்நாடு சென்றாலும்

சொர்க்கமே தந்தாலும்

என் மனதினில்

தாய் நாடு சாகாது.

தங்கை ஜலி துபைப்பற்றி ஒரு கவுஜை பாடினார்.அந்த கவுஜைக்கு பின் கவுஜை இது.ஜலியின் கவுஜையைப்படிப்பதற்கு இங்கு கிளிக் செய்யவும்.

டிஸ்கி:இது நம்ம சொந்த சரக்கல்ல.

Tweet