இயற்கை என்னும் இளைய கன்னி

இனிய சூழல் கண்டு நெகிழ்ந்து விட்டது நெஞ்சம்

உன்னத உறவுகள் கண்டு உவகையானது உள்ளம்

தொப்புள்கொடி உறவுகளால் தொலைந்து போனது துயரம்

சந்தித்த வெற்றிகளால் தேனினிப்பானது இதயம் .

வண்ண பூக்கள் கண்டு மனம் வாசமாகியது

வருடும் வளி கண்டு மகிழ்வு வானளவானது

சிமிட்டும் நட்சத்திரம் கண்டு மண்டும் வலி போனது

இனி எதிர்காலங்கள் வழி ஒளிகொண்டது.

இனிமை வாழ்வு தந்த இறைவனை நினைக்கையில்

எப்பொழுதும் முன் நெற்றி தரை தாழ நினைத்தது

முப்பொழுதும் எப்பொழுதும் என்னிறைவன் தன் நினைவில்

முக்தியான வாழ்வுத்தன்னை வாகாக பெற்றிடலாம்.

மகளாகி மனைவியாகி தாயாகி பாட்டியாகி

தனித்துவத்துடன் வாழ்ந்தாலும்

இன்னும் மனதினில் சிறுமியின் உற்சாகம்

இந்த நொடியிலினிலும் சாதிக்கும் உத்வேகம்.

அன்று பிறந்த மேனி அகத்தில்தான் பழமென்றாலும்

இன்று பிறந்த மனம் புறத்திலும் புதிதுதான்

சுற்றி வரும் உற்சாகத்தில் வயதொன்றும் பெரிதில்லை

பெருகி வரும் புண்ணியத்தில் வயதுகளைத் தொலைக்கவில்லை.

வான் கண்டு,மதிகண்டு,புவி கண்டு,மலை கண்டு

நீர் நிலை கண்டு,பனித்துளிகண்டு,வெண் மேகம் கண்டு

குளிரும் தென்றல் கண்டும்,வருடும் வெயில் கண்டு

பெய்யும் நன்மழைகண்டு,நல்கும் நல்விளைகண்டு

பறக்கும் கிளி கண்டு,கூவும் குயில் கண்டு

அகவை விரிக்கும் மயில் கண்டு,சாயும் அந்தி கண்டு

மனமெங்கும் சந்தனமாய் மணக்கின்றதே

உள்ளத்தில் உற்சாகம் பூக்கின்றதே

அகவை தொலைகின்றதே

அல்லும் பகலும் இனிக்கின்றதே

உள்ளங்கை வண்ண வண்ண

பிணி போக்கும் மாத்திரைகளின்

‘வடிவங்களை நோக்கும் பொழுதில்

அகவை தெரின்றதே

அத்தனையும் மொத்தமாக

அள்ளிச்செல்கின்றதே.

Tweet