கொத்தவரங்கா போல உடம்பு...

"தொம்..தொம்..தொம்.."
மாடியில் இருந்து தொடர்ந்து வந்த சப்தத்தினால் தூக்கத்தை தொடர முடியாமல் போர்வையை உதறினான் மணி.
"மீனு..மீனு.."குரலுக்கு பதில் வராததால் எரிச்சலுடன் ஹாலுக்கு வந்தான்.நிசப்தமாக இருந்த ஹாலை ஒட்டி இருந்த அடுக்களைக்குள் நுழைந்து பார்த்தால் இந்நேரம் களைகட்டிக்கொண்டிருக்கும் அடுக்களை அன்று களை இழந்து போய் இருந்தது.
"மீனு..ஏய்..மீனு..எங்கே போனாள் இவள்.சே.. மனுஷனால் ஞாயிற்றுக்கிழமை கூட நிம்மதியாக தூங்கமுடியவில்லை"சப்தம் வந்த மாடியை நோக்கிச்சென்றால் அங்கு மணியின் பத்தினி வேர்க்க விறுவிறுக்க ஸ்கிப்பிங் செய்து கொண்டிருந்தாள்.

"மீனு ..என்ன ஆச்சு..?காலங்காத்தாலே ஸ்கிப்பிங்..?"
"முப்பத்தி அஞ்சு..வெயிட் ரெட்யூஸ்தான்.. முப்பத்தாறு.."
"அதுக்கு..இப்படி காலையிலேயேவா..?காபி கிடையாதா?
"முப்பத்தேழு...இப்ப என்ன அவசரம் காஃபிக்கு..முப்பதெட்டு..கொஞ்சம் பொறுங்கோ..முப்பத்தொன்பது.."

தொடர்ந்து அவளுடன் பேச பொறுமை இல்லாமல் திரும்பினான்.
எழுந்ததும் காபி கப்புடன் நிற்பவள் இன்று எழுந்து ஒரு மணி நேரத்திற்கு பிறகு காபிகலந்து தந்தவளை அமைதியாக பார்த்தான்.
"இன்னிக்கு என்ன டிபன்?"
"ஓட்ஸ்.."
"ஓட்ஸா..இதென்ன புது பழக்கம்..?"
"ம்மா..நான் வன்மையாக இதை கண்டிக்கறேன்"கையில் பிரஸ்ஸுடன் வந்த அனு கர்ஜித்தாள்.
"நீ மெலிய வேண்டும் என்பதற்காக ஓட்ஸும் கூழுமா போட்டு எங்களை கடுப்பேற்றாதே..மரியாதையா இன்னிக்கு வழக்கம் போல் டிபன் பண்ணு..மதியம் மட்டன் பிரியாணியும்,சிக்கன் பிரையும் பண்ணு"
"அனு..அனு..ப்ளீஸ்..டாக்டர் கண்டிப்பா நான் வெயிட்டை ரெட்யூஸ் செய்யனும்ன்னு சொல்லி இருக்கார்.வைராக்கியமாக இருக்கேண்டி..கொஞ்ச நாளைக்கு பொறுத்துக்க ப்ளீஸ்"
"கண்டிப்பா என்னால் பொறுத்துக்க முடியாது..இன்னிக்கு நான் சொன்னதை செய்றே"
காலையில் டிபனாக மொறு மொறுப்பான பூரியும்,உருளைமசாலாவும் செய்து கணவனுக்கும்,மகளுக்கும் பறிமாறிவிட்டு ஓட்ஸை நீரில் காய்ச்சி சாப்பிட்டவளை மணியும்,அனுவும் பரிதாபமாக பார்த்தனர்.

மதியம் வழக்கம் போல் மட்டன் பிரியாணியும் சிக்கன் ஃபிரையும் ரைத்தாவும் செய்து மகளுக்கு கணவருக்கும் பறிமாரிவிட்டு இரண்டு சப்பாத்திகளை ரைத்தாவில் தோய்த்து விழி பிதுங்க சாப்பிட்டவளை மணியும் அனுவும் பரிதாபமாக பார்த்தனர்.

சாயங்காலம் ஏதாவது ஒரு மாலுக்கு போய் வரலாம் என்று மகள் அழைத்ததை நிராகரித்துவிட்டு "இதில் மட்டும் என்னை கம்பெல் பண்ணக்கூடாது"என்று விட்டு ரப்பர் செருப்பை மாட்டிக்கொண்டு வாக்கிங் கிளம்பி விட்டாள்.

"ம்மா..எயிட்டி கேஜி அக்பர் கோட்டையா இருக்கற நீ பிஃப்டி கேஜி தாஜ்மகாலா போறியா?"மகளின் கிண்டலையும் பொருட்படுத்தாமல்,

"மீனு..ரொம்ப மெனக்கெடாதே..ஒரே நாளில் இவ்வளவு சிரத்தை எடுத்தால் டயர்ட் ஆயிடுவே"கணவரின் கரிசனத்தையும் அலட்சியபடுத்தி விட்டு எடை குறைப்பில் தீவிரமானாள்.

"என்னங்க ஆஃபீஸ் விட்டு வர்ரச்சே காதிகிராப்டில் ஒரு கிலோ தேன் வாங்கிட்டு வாங்க.அங்கேதான் சுத்தமான தேன் கிடைக்கும்"
"ரப்பர் செருப்பு போட்டுக்கொண்டு வாக் போவது சிரமமாக உள்ளதுங்க.பேட்டாவில் கேன்வாஸ்ஷூ வாங்கிட்டு வர்ரீங்களா?"
"மார்க்கெட்டில் வாழைத்தண்டும் ,அருகம்புல்லும் கிடைத்தால் வாங்கிட்டு வாங்க..கிடைக்கலேன்னா அப்படியே ஒரு எட்டு கோயம்பேடு போய்ட்டீங்கன்னா கண்டிப்பா கிடைக்கும்.இதுகளில் ஜூஸ் பண்ணி சாப்பிட்டால் வெய்ட் கட கடன்னு குறையுமாம்"
"டிஜிட்டல் வெய்யிங் மிஷின் ஒண்ணு வாங்கிட்டு வந்துடுங்க.அது ரொம்ப அவசியம்"

பக்கத்து தெருவில் இருக்கும் ஜிம்மில் சேர்ந்தே ஆகணும் என்று ஒற்றைக்காலில் நின்று கணவரிடம் இருந்து முள்ளங்கிபத்தையாக பத்தாயிரத்தை வாங்கிகொண்டு போய் ஜிம்மில் கட்டி நாண்கு நாள் தொடர்ந்தார்ப்போல் போய் வந்தவள் நாண்காம் நாள் ஆரம்பித்து விட்டாள்.

"அப்பப்பா.. இந்த மெட்ரோ வாட்டர் காரனும் ஈபிகாரனும் பள்ளம் நோண்டி போட்டு தெருவை தெருவாகவா வைத்திருக்காங்க.."
அலுத்துக்கொண்டவளை மேலும் கீழும் பார்த்தான் மணி.

பள்ளத்தில் விழுந்து கிழுந்து ஏடாகூடமாகிவிடப்போகுதுன்னு பயமா இருக்குங்க"
இப்படி ஆரம்பித்து எதை இவள் ஏடாகூடமாக கேட்டு வைக்கப்போகின்றாளோ என்ற கிலியுடன் மனைவியை ஏறிட்டான்.
"ஒரு டிரட் மில் ஒன்று வாங்கிடலாம்..நீங்க கூட காலையில் ஒரு அரைமணி நேரம் யூஸ் பண்ணினால் பிரிஸ்கா இருக்கும்"
"போச்சுடா"
"இதற்கெல்லாம் கஞ்சத்தனம் கூடாது.இது ஹெல்த் விஷயம்..நாளைக்கு ஒண்ணுன்னா டாக்டர் கிட்டே ஆயிரக்கணக்கில் கொட்டிகொடுக்கறதுக்கு இது எவ்வளவு நல்லது"
மறு நாள் டிரட்மில் வந்து இறங்கிய பிறகுதான் நிம்மதியானாள்.

டிரஸ்ஸிங் கண்ணாடி முன் நின்று தன்னை நிலைக்கண்ணாடியில் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தவள்"என்னங்க..என்னங்க.."என்று அலறிய அலறலில் வாசித்துக்கொண்டிருந்த நியூஸ் பேப்பர் எகிற ஓடி வந்தவனிடம்"ஏங்க நான் மெலிந்தாற்போல் இருக்கென் இல்லே.."என்று அப்பாவியாக கேட்டவளைப்பார்க்க மணிக்கு கோபமும் சிரிப்பும் அடக்கமாட்டாமல் வந்தது.

பக்கத்து வீட்டு பதமா,எதிர்வீட்டு இந்திரா,மூன்றாம் தெரு ருக்மணி,பால்ய ஸ்நேகிதி பவித்ரா இப்படி யார் யார் என்ன சொன்னார்களோ அத்தனையும் தவறாது கடைபிடித்தாள்.
"உடம்பை குறைக்கறேன்னு கண்டதையும் சாப்பிட்டு கஷ்டப்படாதே"கணவரின் எச்சரித்தலையும் அலட்சியம் செய்தாள்.
"அப்பா..இன்னும் ஒரு நாலு நாளைக்கு கொஞ்சம் பொறுமையா இருங்கப்பா..அம்மா..உங்க வழிக்கு வந்துடுவா.இப்ப நீங்க என்னதான் கரடியா கத்தினாலும் காதில் ஏறாது"சிரித்துக்கொண்டே சொன்ன மகளை பற்கள் நறநறக்க பார்த்தாள்.

ஒருவாரம் தொடர்ந்த வைராக்கியம் சற்று தளர்ந்தது உடம்பில் ஏற்பட்ட களைப்பினால்.தினம் காஃபிக்கு பதில் கொதிநீரில் கலந்த தேனை சாப்பிட்டு வறண்டிருந்த நாக்கு கெட்டி டிகாஷனுடன் டிகிரி காப்பி கேட்டது.
அரை டம்ளரில் என்ன ஆகிவிடபோகிறது என்று முழு டம்ளராகவே கூட ஒரு ஸ்பூன் சர்க்கரை சேர்த்து குடித்தாள்.ஒருவாரம் காபி குடிக்காத வாய்க்கு அமிர்தமாக இருந்தது.

கணவரும்,மகளும் ஆஃபீஸ் சென்ற நேரம் மொறுகலாக நாண்கு தோசை வார்த்து பசும்நெய்யில் பொடி கலந்து அரக்க பறக்க சாப்பிட்டாள்.

மதியத்தூக்கத்தை தியாகம் செய்து விட்டு டிரட்மில்லில் வேர்க்க வேர்க்க வாக் சென்றவள் அன்று காலில் பெயின் பாமை தடவிக்கொண்டு கணவர் ஆஃபீஸில் இருந்து வந்து காலிங்பெல் அடிக்கும் வரை தூங்கினாள்.

"தூங்கினியா"நமுட்டு சிரிப்போடு கேட்ட கணவரிடம்
"சரியான கால் வலிங்க"
"என்ன டிரட் மில் மேலே பூனை தூங்குது?"
கணவரின் அடுத்த நக்கலை தாக்கு பிடிக்க திராணி இல்லாமல் அடுக்களைக்குள் நுழைந்து விட்டாள்.

இரவு டைனிங் டேபிளில் மூவரும் அமர்ந்திருந்த பொழுது வழக்கத்துக்கு மாறாக அம்மாவின் தட்டில் வறட்டு சப்பாத்திக்கு பதிலாக எண்ணெய் மினுமினுக்க பரோட்டாவும்,வெண்னை மணமணக்க குருமாவும் தட்டு நிறைய இருப்பதைப்பார்த்து."ஐயோ..அம்மா உன் சப்பாத்தி எங்கே..?"கூவிய மகளை எரிக்கும் பார்வையினால் அடக்கி விட்டு "ஒரு வாரமா நான் பட்ட அவஸ்தை உனக்குக்கெங்கே தெரிய போகுது..பேசாமல் உன் பிளேட்டில் போட்டதை சாப்பிடு"கர்ஜித்தாள்.

அப்பாவும் பொண்ணும் நமுட்டு சிரிப்புடன் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக்கொண்டு பரோட்டவை விண்டு சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தனர்.

Tweet